Liever verliefd?

Met mijn gedachten ergens anders ben ik altijd overal, deze spreuk van Loesje is mij op het lijf geschreven. Als ik de fiets in het gras zet en het nest met mamaooievaar bekijk dat zich aftekent tegen de strakblauwe lucht komt opeens de herinnering aan Angistri in me op, een toen nog ongerept Grieks eilandje waar ik ooit was met ex-liefste vriend Hans. Ik proef haast de fasolakia, drink bijna een slokje retsina en geniet net niet van het uitzicht op de baai. Vervolgens dwalen mijn gedachten naar Glil Yam, een van de kibboetsen waar ik geweest ben. Weer zie ik het knappe gezicht van Uri voor me, vakantieliefje met mooie donkere krullen, een echte macho toen al, hij net 16 ik 19.

Het gedachtesprongetje naar Martin, mijn eerste liefde, is gauw gemaakt. Ik ging juist naar Israel om hem te vergeten nadat er een eind was gekomen aan onze relatie op mijn verjaardag. Ik herinner me een foto waarop ik bruinverbrand in rode bikini op het harde kibboetsbed zit, stokbrood en chocola in een hand, de toekomst aan m’n blote voeten. Cuby en Martin zijn ook onlosmakelijk verbonden, ik heb dat bluesnummer grijs gedraaid toen ik erachter kwam dat hij was vreemdgegaan. Ik toen nog zo jong en onervaren, vol vertrouwen, hij een aantal jaar ouder, energiek en lief, maar ook onbetrouwbaar. Geen toeval dat ik daarna een lange periode alleen maar korte relaties heb gehad. Allerlei namen schieten door m’n hoofd, hoe zou het nu met Louis gaan of met Delano? Ik zou ze allemaal best nog één keer willen zien.
Marjelle

The Fun Powder Plot Wild Beasts

* ‘Liever verliefd’ naar het boek van Simone Lensink en de gelijknamige film van Pim van Hoeve

‘Bulgaria, zero points’

Opeens verschijnt Kroatië op m’n teller, daarstraks was het Zuid-Afrika, altijd leuk om te zien dat op een bepaalde dag, op een specifiek moment, ergens in een land ver weg iemand jouw woorden leest. Ik weet niets van die ander, maar hij neemt heel even een duik in mijn leven. Al is niet alles wat in zwart-op-witte letters getypt staat ook onomstotelijk waar. Uit pure nieuwsgierigheid tik ik ‘Zagreb‘ in de Googlebalk. Wat voor een soort stad ligt hier zo’n 1200 km vandaan, op die ene keer na lang geleden in Bulgarije ben ik nooit in deze contreien geweest.

M’n kennismaking met dat land was verre van aangenaam, na een horrorvlucht in een kist die eruitzag alsof hij ternauwernood WO II had overleefd werden Hans* en ik in een ander hotel gedropt dan datgene dat we hadden geboekt. De allereerste avond moesten we ook een stel dronken Bulgaren trotseren voordat we onze kamer in konden. Hans zat de hele nacht naast m’n bed te waken, terwijl ze tot in de vroege ochtend op de gang tekeer gingen en op kamerdeuren beukten. Ik ben zelden zo bang geweest als toen. Добре дошли in Bulgarije!

Laatst heb ik voor het eerst in maanden weer van hem gedroomd, met een unheimisch gevoel werd ik wakker. Wat er zich precies afspeelde weet alleen m’n onderbewuste. ‘Hoe zou hij reageren als je hem nu een mailtje zou sturen?’ vroeg m’n vriendin in het buitenland. ‘Ik weet het niet… echt niet’, zei ik peinzend, ‘ik weet wel dat ik er niet aan toe ben en dat het er ook erg van afhangt in welke situatie hij nu zit’. Ik hou eigenlijk niet zo van als-dan-vragen, dacht ik erachteraan, doe mij maar hier-en-nu.
Marjelle

The Mystery of Bulgarian Voices

*Ex-liefste vriend