Gisteren was een spannende dag. Eindelijk had ik mezelf zover weten te krijgen om een afspraak te maken. Ondanks het winterweer verliep de reis via Schiphol naar Amsterdam zonder vertragingen. Nadat ik door een aardige ras-Amsterdammer was afgezet, ‘ben jij Rotterdamse!?’ vroeg hij verbaasd, liep ik de chique hal binnen waar ik werd verwelkomd door een vriendelijke man die me echt aankeek in plaats van me als een nummer te behandelen. Het gekke was dat ik totaal niet zenuwachtig was terwijl ik het afgelopen jaar zo had opgezien tegen dit bezoek waar voor mij veel van afhing. Hij bekeek mijn foto en stipte aan waar de problemen zaten, even later inspecteerde hij ook mijn mond. ‘Je houdt het heel goed bij’, zei hij goedkeurend, ‘en de tandarts die dit allemaal heeft gemaakt heeft fantastisch werk verricht.’ ‘Helaas is hij lang geleden geëmigreerd, daarna ben ik van de een naar de ander gegaan, zo’n goede heb ik nooit meer gevonden’, zei ik. Binnenkort moet ik terugkomen voor een intensieve behandeling door de mondhygiëniste. Daarna wordt gekeken of er een aantal flapoperaties nodig zijn. Maar er is in ieder geval hoop.
Klik op de foto voor een groter formaat
Vandaag heb ik me met hernieuwde ijver gestort op de huizenmarkt. Venster na venster met huis zus en zo stond open, ondertussen was ik druk aan het bellen met allerlei makelaars, de ene deed nog joliger dan de andere. Mis-schien omdat het bijna weekend was of misschien viel het me op omdat hun humor sowieso niet de mijne is, wie zal het zeggen. Ten slotte klikte ik alle vensters weer weg en stopte de telefoon terug in z’n houder, maar niet nadat ik eerst in m’n agenda drie bezichtigingen had genoteerd. Twee op zondag en één op dinsdag, alledrie de makelaars zijn op de hoogte van mijn afwijkende werk-inkomenssituatie. Maar zoals eentje het formuleerde ‘je komt wel goed over’ of zoals een ander zei ‘ik geef geen pepernoot voor je situatie maar ik heb toevallig bij dit appartement de handen redelijk vrij’. Het ene huis is ruim en licht, gelegen op de derde etage met lift, helaas in Delfshaven. Nummer twee is ook zonder bovenburen en ligt in Kralingen, maar is erg klein. Het derde apparte-ment heeft vier kamers, bevindt zich in Noord en heeft wel buren boven en onder. Ideaal lijkt me een combinatie ervan, maar laat ik eerst eens afwachten wat dit weekend mij op huizengebied brengen zal. Fingers crossed!
Marjelle
Met dank aan Loesje
Geplaatst in Fotografie, Gezondheid, Persoonlijk, Rotterdam
Getagged flapoperatie, foto, fotografie, gezondheid, Loesje, rotterdam, Schiphol, tandarts, te huur gevraagd, vliegtuig, woning
'Het nieuwe komt achter de punt' 