Klik op de foto voor een groter formaat
Gisteren op de terugweg na de zoveelste huisbezichtiging zonder resultaat, ditmaal een benedenwoning op de Paradijslaan in Kralingen-Crooswijk, zag ik aan de overkant een baksteenrode muur waar groen bovenuit stak. Aangezien ik toch zeeën van tijd had besloot ik er een kijkje te nemen. ‘Begraafplaats St. Laurentius‘ stond er met grote letters op het bord. Al heb ik helemaal niets met begraafplaatsen, kruisen of religies, op de een of andere manier voelde ik toch de behoefte om door de poort naar binnen te lopen. Het was ijskoud, ik huiverde in m’n winterjas. De graven waren zachtjes toegedekt met sneeuw, hier en daar stond een altijdgroene spar. Het was ook stil, alleen ik, de doden en een voorbijhuppelend konijntje waren aanwezig. Toen ik daar zo stond te midden van de diverse grafstenen, sommige bedolven onder bloemen, en de liefdevolle inscripties en hartekreten las voelde ik opeens een ander soort energie. Zomaar tussen twee graven in sprongen de tranen in mijn ogen. Toch was het goed om daar te zijn, al was het maar voor even.
Marjelle
Recente reacties
-
Recente berichten
Archief
-
Berichten RSS
Links
Gedachtenwolk
beeld beer blijdorp blog Bloggen blogger boot botanische tuin buren burenoverlast crooswijk den haag dieren dierentuin Diergaarde Blijdorp documentaire familie festival fietsen film foto fotograferen fotografie frans gedicht gedichten gezondheid grove nalatigheid Havensteder herfst het park hilvarenbeek huis humor ingrid michaelson kate bush klik op de foto voor muziek kralingen kralingse plas kunst kunsthal lente liefde Loesje maatschappij mensen museum muziek natuur natuurfotografie persoonlijk pijn politiek rotterdam rugpijn Rutger Kopland scheveningen sneeuw spinvis strand stress The Bear tilburg verbondenheid verdriet verhuizen verhuizing vriendschap winter wintersleep witold riedel woningbouw zee zomer zoo