Sunny side of sex!

Opeens kom ik in een betoverende omgeving terecht, een gevoel van Fernweh overvalt me. Ik bevind me in het onmetelijke gebergte van de Himalaya en ontmoet de Mosuo, een volk met heel eigen opvattingen over liefde, trouwen en samenwonen. In de VPRO-documentaireserie ‘Sunny Side of Sex’ reist Sunny Bergman niet alleen naar China maar ook naar Cuba, Oeganda en India en praat ze met vrouwen over de manier waarop ze met seksualiteit omgaan. In deze aflevering hoor ik voor het eerst de term ‘wandelhuwelijk’ en word nieuwsgierig naar wat de Mosuo bezielt, hun leefwijze, gedachten en gevoelens.

‘Hier wordt niet getrouwd. Hier worden afstammelingen geboren uit een zogenoemd wandelhuwelijk. De kinderen behoren tot de familie van hun moeder. De man zoekt de vrouw ’s nachts op in haar flower room en vertrekt de volgende ochtend weer.’

Een bijzondere documentaire, ik voel meteen sympathie voor He Mei, de Chinese gids en tolk die in de stad woont maar nog altijd terugverlangt naar haar geboortedorp, met de schrijfster Yang Erche Namu heb ik minder affiniteit. Mooie beelden van Mosuo-vrouwen en -mannen die ergens ver weg leven op de grens tussen China en Tibet. Het valt me op dat de mannen meer op hun uiterlijk gericht lijken dan de doorsnee-Chinees. Als ik geen vliegangst had, zou ik beslist een retourtje nemen naar dit prachtige gebied en met m’n camera langs rivieren en deuren en niet te vergeten het Lugu-meer gaan.

‘De Mosuo wonen bij hun moeder en kiezen geen man vanwege zijn economische status. Mosuo kijken naar karakter, of er sprake is van liefde. Het Mosuo-huwelijk is geheel en al gebaseerd op gevoel.’
Marjelle

Deze aflevering kun je bekijken op ‘Uitzending gemist’
Vanavond ‘Sunny Side of Sex’ – Cuba Ned. 3 21.00 uur

Foto’s Internet

Hanggai – Heimwee naar Mongolië

Vandaag heb ik in Vlaardingen met een kennis afgesproken. Normaal grossier ik niet in kennissen, want la-di-da-verhalen zijn nauwelijks aan me besteed. Voor haar maak ik een uitzondering, we zien elkaar zo’n paar keer per jaar bij een optreden of op een feest. Toen ze daarnet voorstelde om vanaf nu elke zomer samen naar dit festival te gaan, zei ik meteen ja. Vorig jaar gaf Lavalu er een spetterend optreden, deze keer staat de Mongoolse band Hanggai op het podium. Nadat ik alle lovende kritieken had gelezen en ook een paar juweeltjes op Youtube had gevonden, keek ik ernaar uit om ze live te zien. Vanaf de eerste keelklank ben ik verkocht, de opzwepende ritmes, de prachtige zang en het enthousiasme van de muzikanten werken aanstekelijk.

Geboeid blijf ik luisteren, onderweg waan ik me even in Mongolië, zie mezelf zitten in een yurt, loop door uitgestrekte steppen en hoor het geroffel van de paarden wegzwellen in de verte. Het woord Fernweh komt in me op. Heerlijke muziek, mijn voeten tikken de maat mee, m’n lijf wil meer maar daarvoor ben ik toch iets te verlegen. Nadat ze nog een vrolijk drinklied als toegift hebben gegeven, verdwijnen ze met een biertje in hun hand. ‘таны эрүүл мэндийн тѳлѳѳ, Hanggai!’ I. en ik praten nog een tijdje na bij een beker wijn. Even later stap ik met een licht gevoel van melancholie weer in de werkelijkheid, op spoor 2 staat de trein naar Rotterdam al op me te wachten.
Marjelle

Xiger Xiger Hanggai

Klik hier voor meer muziek (o.a. het meeslepende ‘Dorov morlaril’) & tourdata

Hanggai is een oud-Mongools woord voor ‘idyllisch graslandschap met bergen, bomen, rivieren en een strakblauwe lucht’