Categorie archief: Twitter

Zwerfie

Een muisgrijze lucht en water dat met bakken uit de hemel valt, het is echt hondenweer. Vandaag moet ik in Amsterdam zijn. Weer of geen weer, zin of geen zin, ik moet er doorheen. Voordat ik de deur uit vlieg kijk ik nog even op Twitter. Ik zie de hashtag #zwerfboekendag voorbijkomen en besluit nog snel een boek uit de kast te halen en dat in de trein voor een willekeurige passant achter te laten.*

Wie weet kan ik iemand blij maken met het ‘Verzamelde werk’ van Willem Elsschot. Het ingebonden exemplaar heb ik ooit van een vriend gekregen en nooit uitgelezen. Ik hijs me in een te grote regenbroek en jack, trek een wollen muts over m’n oren en wikkel een sjaal om m’n hoofd, klaar om de natte wereld te betreden. Op m’n schoenen na, die zijn niet waterbestendig. Ik heb dan ook voor alle zekerheid een reservepaar plus extra sokken en handdoek bij me.



Op perron 4 van station
‘s-Hertogenbosch is het druk, een aantal verregende mensen staat op een kluitje. Alles is grijs en grauw, Nederland op z’n deprimerendst. Alleen het meisje van de kiosk is vrolijk en behulpzaam. Ze biedt aan om m’n croissant nog even in een warmhoudbak te leggen voordat de trein komt en samen houden we de klok in de gaten. Een lichtpuntje op een donkere dag. Dag lief kioskmeisje, de NS mag blij met je zijn.

Eenmaal in de trein leg ik het boek op een leeg tafeltje vlakbij, boven op een plastic zak zodat het makkelijk mee te nemen is en droog in een andere boekenkast belandt. Ik hou het tafeltje in de gaten en merk dan dat zo’n vreemd boek juist afschrikt. Als mensen het zien liggen lopen ze snel door. Op een bepaald moment wil een vrouw er gaan zitten en zegt de man naast haar dat die plaats bezet is. In m’n beste Engels probeer ik ze vervolgens duidelijk te maken dat het vandaag zwerfboekendag is.

‘Er zit niemand, je mag het boek gewoon meenemen, hoor’, zeg ik ook tegen de andere passagiers. Om me heen zie ik alleen maar vraagtekengezichten en ik krijg het er een beetje warm van. Aangezien niemand begrijpt wat de bedoeling is pak ik het boek weer terug en schrijf er een briefje bij, ondertekend met Veel leesplezier! Marjelle. Het zou toch jammer zijn als Willem Elsschot aan het eind van de dag onopgemerkt in een vuilniszak eindigt.
Marjelle

* Zwerfboekendag wordt de 13de dag van elk nieuw kwartaal gehouden (4x per jaar)

Foto Pixabay

Méér dan een nummer


Klik op de foto voor een groter formaat

In 140 tekens kun je veel zeggen

@chrisklomp Dat mensen vluchten voor ellende en wij hier met onze volgevreten hoofden beslissen dat ze hier ook nog eens strafbaar zijn #beschamend

@JaapDolphin @diederiksamsom @ZihniOzdil Wanneer je ‘humaan’ en ‘vreemdelingenbeleid’ koppelt past daar strafbaarstelling op geen enkele manier bij.

@robpietersen Kritiek op vreemdelingenbewaring genegeerd. Ned. kreeg 2 soorten mensenrechten: voor eigen burgers en voor asielzoekers. #Trouw #dolmatov

@volkskrant ‘Mijn baby is Nederlands maar mag niet in haar eigen land wonen’ #vkopinie http://bit.ly/YaGh1I

@chrisklomp Serieus. Waarom @QuoteNikki niet bij P&W? Ze had gehakt gemaakt van Moszko. De man liegt. Minuut na minuut.

@janwillemwits Voor we weer lekker superieur gaan doen over onze ‘homovriendelijkheid’: wat Poetin zegt, kan je op iedere NL middelbare school ook horen.

@VluchtelingWerk We zijn geschokt door vernietigend rapport over Dolmatov. Zoveel fouten in één zaak kan echt niet. Het gaat om mensenlevens. #Verbeteringnu

En ook veel verbeelden…

@Fascinatingpics Just a cute little baby Panda. pic.twitter.com/jQOX0POmKW

@
Omdenken
Is je potlood doormidden gebroken? Da’s toch mooi. Heb je er twee. – Frederique (6 jaar) uit ‘Omdenken is stom’

@LoesjeNL **doe mij maar een wintertrui . . . met voorjaarsbloemen** #loesje pic.twitter.com/8WkQ5p72Yf

@stgmaaszicht Nu 750 badeendjes voor http://www.duckrace010.nl  op 11 mei verkocht. Ondersteun #zwerfjongeren voor maar € 2 per eendje. Win & kwaak dit door!

@SpelenMetTaalOT Geldt ook voor ijsjes. RT @DonaldDuckNL: Hoe groot je broodje ook is, je noemt het nooit een brood.

@WakkerDier Paard in rundvlees, varken in elandlasagne, enz enz… Zit hier dan nog wél in wat erop staat…? 😉 pic.twitter.com/eu98CalzDr

‘Gardening, gardening… death!’

Een tijdje geleden verscheen er een tweet van weownrotterdam in m’n box met een link naar Dylan Moran. De naam zei me niets en slaperig klikte ik erop. Al snel was ik klaarwakker, ik verstond dan wel niet alles wat hij zei, maar het was voor het eerst in tijden dat ik weer eens echt om iemand moest lachen. Normaal hou ik niet zo van cabaretiers, omdat er vaak iets geforceerds ‘leuk willen doen’ omheen hangt, om van clowns al helemaal te zwijgen, van jongsaf aan heb ik daar een hekel aan.

Deze man, die me qua energie en intensiteit aan John Cleese deed denken, toverde de ene lach na de andere op m’n gezicht. Iets soortgelijks had ik toentertijd ook met ‘Fawlty Towers‘ waarin Cleese schitterde, een serie die ik altijd samen met ex-liefste vriend keek en jaren later in de herhaling alleen. Ik hou van dat soort gedreven mannen, snel, intelligent, humoristisch, al krijg ik steeds meer de indruk dat je die voornamelijk op tv tegenkomt, bij AH of in de kroeg zie ik ze in ieder geval zelden.
Marjelle

‘Gardening’ Dylan Moran

Krach
Almost cut my beard
Do the wave now