Als ik het pand in Rotterdam-Noord binnenloop zie ik het inmiddels vertrouwde gezicht van de medewerker van Huurintermediair. Ik hoef me niet eens voor te stellen, hij weet m’n naam al uit z’n hoofd. Onze wegen hebben zich de laatste tijd vaker gekruist tijdens mijn zoektocht naar een huis ver weg van asociale buren en geluidsoverlast. Deze woning ligt in een rustige straat waar ik me meteen thuisvoel, ook vlak bij tram en treinstation wat voor mij erg belangrijk is zonder auto. Via een steile trap kom je op de eerste etage waar zich twee ruime kamers bevinden gescheiden door schuifdeuren. Het laminaat ziet er goed uit en ook het brede balkon aan de achterkant spreekt me aan. Onder me vang ik een glimp op van een donkerharige benedenbuurvrouw en dito hond. Nadeel is wel dat de keuken geen deur heeft en je zelf een geiser moet kopen en onderhouden. Een ander belangrijk minpunt is dat de krappe wc-/doucheruimte niet eens een wasbak heeft. Dat wordt tandenpoetsen in de keuken, geen onbekend fenomeen, ik denk terug aan de tijd dat ik net 19 was en op mezelf ging wonen.
Foto gemaakt in de Kunsthal
Als ik de tweede steile trap naar de etage erboven opklim zie ik daar nog twee kamers, eentje ruim, de andere meer model pijpenla, een tweepersoonsbed past er nét wel of nét niet in. Ondertussen raak ik in gesprek met een aardige man die me bijpraat over de buurt en de pluspunten opsomt. Ik herken ook een vrouw van een eerdere bezichtiging. Ze speelt saxofoon, herinner ik me. Nadat ik ondanks twijfels volmondig ja tegen de Huurintermediairmeneer heb gezegd loop ik met de saxdame naar een volgend huis een paar straten verder. Dit pand is van een andere makelaar en een stuk goedkoper, namelijk € 495,00 in plaats van € 650,00, maar de omgeving is ook een stuk minder. Het huis moet ‘opge-frist’ worden staat op de site. Toen ik vroeg wat ze ermee bedoelden kreeg ik te horen dat lekkageplekken moesten worden weggewerkt en ook de keuken en douche grondig opgeknapt moesten worden. ‘O’, zei ik, ‘ik dacht meer aan een likje verf toen ik dat las.’ De kans dat huis nummer 1 doorgaat is overigens zeer klein, ik pas niet in het standaardplaatje en er zijn zo’n 10 wachtenden voor me.
Marjelle
'Het nieuwe komt achter de punt' 
Tja, zo blijft het schipperen. Niet leuk.
Schipperen ontkom je op zich niet aan, maar doordat ik geen baan heb en bezig ben met een herstart als freelancer is het heel lastig om uberhaupt een ander huis te vinden, terwijl ik weg moet door langdurige burenoverlast. Ook wel bizar als je erover nadenkt. Doe ik dus maar niet. Behalve als er zoveel aan een huis mankeert dat niemand het wil of het in de verkeerde wijken ligt. In Zuid is voor bepaalde buurten een huisvestingsvergunning verplicht en daar kan ik wrs wel een flat krijgen, maar Zuid staat nog steeds onder aan m’n lijstje samen met o.a. Spangen. Maar wie weet gebeurt er een wonder, ik geef de hoop nog niet op.
Wat een lijdensweg toch.
En je weet de helft nog niet. 😉 Ik probeer de moed niet op te geven en er het beste van te maken (zoals dat heet). Maak grapjes met makelaars, pep links en rechts mensen op, blijf enthousiast doen. Ik zei vanmiddag nog nadat ik ja had gezegd tegen de makelaar: ‘morgen ben ik jarig, het zou zo’n leuk verjaardagscadeautje zijn!’ Afijn, ik laat niets merken van hoe omhoog ik zit door de situatie hier, dat zou ook averechts werken.
Blijft tobben zeg. Maar eens moet er toch iets goeds voorbijkomen zou je toch zeggen, hopen, verwachten.
Het probleem is dat ik geen baan heb maar herstartende freelancer ben, anders had ik allang een ander huis gehad. In deze situatie is het zo dat als er dan wat goeds voorbijkomt het of te duur is voor mij of ze kiezen voor iemand met (vaste) baan.
Marjelle ben je niet een beetje al te kritisch?
En dan heb je eindelijk het huis van je dromen krijg je nieuwe buren die van drummen houden. Niet voor niets heten huizen (vooral vroeger) ‘Altijd wat’ – er zal altijd wel iets zijn…dat hoort bij het leven!
Of je moet miljonair zijn en dan nog…..
Begrijp je reactie niet, Annet, wrs heb je m’n blog niet goed gelezen. Ik heb ja gezegd tegen het huis ondanks dat het te duur is en een aantal belangrijke minpunten heeft, maar mijn kans erop is sowieso erg klein zei de makelaar. Mss dat jij naar het ideale huis zoekt, ik niet, wel naar een rustige omgeving omdat dat de enige reden is om te verhuizen zoals je weet.
Ik zeg dit ook tegen mezelf hoor!
Je zegt dit idd tegen jezelf. 😉
Nee ook tegen jou en ik heb het goed gelezen (dacht ik) heur Marjelle…maar je kunt nergens zonder enige vorm van lawaai wonen….En om het niet al te persoonlijk te maken betrok ik mezelf erbij…Iedereen zoekt naar het ideale…Hoewel niet iedereen een perfectionist is (enneagram)….
Nee ik zoek een man die tevens mens is…..
Maar dat lijkt ook het onmogelijke….
Maar dat staat ook nergens dat er geen enkele vorm van lawaai mag zijn, niet in dit blog en niet elders, ik zeg alleen dat het rustiger moet zijn dan hier na jarenlange overlast en dus de enige reden om te verhuizen. Duidelijker kan ik het niet maken. 😉
Niet iedereen zoekt naar het ideale, ik niet iig. Het bestaat nl. niet, dus heeft het weinig zin ernaar te zoeken.
En die mannen die mens zijn bestaan gelukkig wel, maar klootzakken heb je overal zowel bij mannen als vrouwen.
Zelfstandig journalist Johan zoekt huis
is dit niks voor hem?
Nee, dit voldoet absoluut niet aan zijn eisen en is bovendien per direct.
Tandenpoetsenindekeuken klinkt heel vijftigerjarenachtig. Oude geisers zijn gevaarlijk. Succes en alvast gefeliciteerd!
Als dit huis zou doorgaan wordt het dus ook in 2013 bewaarheid. Weird. De douche is louter een douchebak pal naast de wc, er is verder nul komma nul ruimte om iets neer te zetten. Waar je bv. de handdoeken moet laten zodat ze droog blijven is mij ook een raadsel. Erg rare constructie iig, voor de meeste mensen ter plekke een groot bezwaar en dat begrijp ik.
Je moet dus zelf een geiser kopen en laten aansluiten en onderhoud betalen. Bedankt! Ik dacht even dat je me met het huis feliciteerde, maar het is met m’n verjaardag natuurlijk. 😉
Ja, dat tanden poetsen in de keuken…idd nogal jaren 50, zoals Blewbird hierboven zegt, dat wil je toch niet meer hoeven, zo, hè…
Hopelijk rolt er toch een keer iets geschikts uit, na al dat zoeken en geduld oefenen…
Voor mogen alvast hartelijk gefeliciteerd! 🙂
Dat wil ik liever niet meer hoeven idd. Heb jaren op een etage gewoond waar de douche ook geen wasbak had, alleen wel iets ruimer dan dit, je kon er iig je wasmand neerzetten.
Hoop het ook, Bart!
Bedankt, het is vandaag (ik zei het gistermiddag tegen de makelaar)! 🙂
‘Mogen’ was natuurlijk: ‘morgen’… 😉
Ja, dat dacht ik al. 😉
En dan is morgen dus vandaag geworden, alsnog van harte! 🙂
Precies. En bedankt! 🙂
@Annet @Marjelle: ik kijk al wel rond in R’dam. In bepaalde gedeelten van Zuid zou ik wel willen wonen: Dorpsweg/Katendrechtse Lagedijk. Wat ik mij er nog van herinner, is dat best een redelijk stukje Rotterdam. Probleem is dat ik eerst op reis wil/eigenlijk moet (al te veel afspraken staan, gelukkig). Pas daarna kan ik dingen vastleggen en dan zit ik met hetzelfde probleem als Marjelle: geen vaste baan op dat moment, dus welke huiseigenaar zegt ja tegen je? Ik ga er nog veel werk aan krijgen, die terugkeer. Soit, het moet een keer gebeuren.
Je orienteren kan geen kwaad idd. Klopt, je kunt nu toch niets beslissen op huizengebied, kan pas als je terug bent. Ik denk dat je nog het meeste kans maakt op Zuid, al moet je wel opletten want voor bepaalde wijken wordt een huisvestingsvergunning gevraagd en daarvoor kom je niet in aanmerking net zo min als ik, las ik net. Ik heb het even voor je opgezocht:
Klik om toegang te krijgen tot def_folder_hvv_2010.pdf
Gefeliciteerd nog, en ik hoop dat je in dit nieuwe leversjaar snel andere geluidsarme woonruimte vind
Dankjewel, ik hoop het ook!
was het 168?
Het huisnummer van huis 1? Geen idee.